Nie ma w chińskim kalendarzu święta ważniejszego od Chińskiego Nowego Roku nazywanego także Świętem Wiosny. Chūnyùn przypada zawsze między końcem stycznia a końcem lutego.
Chiński Nowy Rok zaczynający się 25 stycznia 2020 roku jest pod znakiem szczura, który uwielbia przecierać nowe szlaki. Jest odważny i nie boi się brać wielu spraw na swoje barki. Cechuje go inteligencja, wszechstronność i uprzejmość.
Obchody Święta Wiosny trwają piętnaście dni, a kończy je Święto Latarni. Przygotowania do Chińskiego Nowego Roku zaczynają się na początku ostatniego miesiąca starego roku, kiedy to Chińczycy zaczynają generalne porządki w domu. I nie chodzi w nich tylko o to, by na meblach nie było kurzu lecz przede wszystkim o wygnanie złych duchów. Drzwi i ściany domów dekorują nianhua – kolorowymi obrazkami. Ta tradycja sięga V wieku i wzięła się od obrazów uznawanych za amulety, malowanych w taoistycznych klasztorach i buddyjskich świątyniach.
Chuxi – co oznacza koniec starego i początek nowego roku spędza się w gronie rodzinnym. Mieszkańcy Państwa Środka zajadają wtedy tradycyjną zupę ryżową i noworoczne pierożki jiaozi, które symbolizują jedność. Zapalają kadzidła na ołtarzykach poświęconych przodkom, a wieczorem podziwiają pokazy sztucznych ogni. Zabawa na ulicach trwa do późnych godzin nocnych.
W Nowy Rok zaczyna się Święto Wiosny (guonian). Gospodarz zdejmuje znad drzwi obrazki nianhua, następnie składane są ofiary przodkom i wystrzeliwuje się petardę nazywaną petardą otwartych drzwi. Chińczycy składają sobie wtedy życzenia. Ten dzień upływa też pod znakiem kolorowych parad, które przemierzają ulice miast i wiosek, a w świątyniach odbywają się targi, na których można spróbować potraw z różnych zakątków Chin, kupić lampiony, wachlarze czy drewniane figurki. Ale także obejrzeć niezwykły taniec lwów, który do Chin przywędrował w okresie dynastii Tang z terenu Persji.